พรานป่าวัยกลางคนชื่อพะสะอู มีเมียชื่อจำปา เป็นลูกสาวพรานจวนซึ่งเป็นเกลอกัน พรานจวนโดนเสือขบเอาสาหัส พะสะอูช่วยดูแลช่วยเหลือเต็มกำลัง แต่เพื่อนเห็นวันตายใกล้เข้ามา จึงได้ฝากฝังลูกสาวให้ช่วยดูแล หรือพูดตรงๆ ก็คือยกลูกสาวให้เป็นเมีย จะได้มีคนเลี้ยงดูคุ้มครอง
เมื่อพ่อตาย สาวจำปาก็จำต้องไปอาศัยอยู่เรือนผัวที่ท้ายหมู่บ้าน ผัวแก่เมียสาวคงจะอยู่กินด้วยความปกติสุขดีถ้าไม่มีพรานหนุ่มชื่อเข้มเข้ามาพัวพัน!
พะสะอูเคยเห็นมันตั้งแต่หัวเท่ากำปั้น ซ้ำยังเคยชวนให้เข้าป่าล่าสัตว์มายังชีพตน ฝึกฝนให้เรียนรู้การใช้มีดใช้ปืนจนช่ำชอง สอนให้รู้จักต้นไม้และทางด่าน อีกทั้งห้วยธารที่สัตว์ชอบลงมากินน้ำ จะได้ซุ่มโป่งหรือนั่งห้างคอยยิงได้ตามใจ จนเจ้าเข้มชำนาญป่าไม่น้อยหน้าตน
เมื่อได้เมียงามมาจึงไม่ได้หวาดระแวงแม้แต่น้อยนิด ส่วนมากมักจะเข้าป่าด้วยกันเหมือนเคยไปกับพรานจวน แต่พักหลังๆ เจ้าเข้มเกิดปวดหัวตัวร้อนเป็นประจำ พะสะอูก็แบกปืนเข้าป่าคนเดียว ได้หมูป่าหรือว่าได้เก้งกวางก็แล่เนื้อเอาบ้าง วานคนไปช่วยหาบหามมาแบ่งปันกันกินบ้าง
ที่แน่ๆ คือนำไปฝากเจ้าเข้มทุกครั้งเห็นร่างกำยำไอ้หนุ่มคราวลูกดูซีดเซียวไป พูดจาด้วยก็เอาแต่หลบตาเหมือนผีกระสืออยู่เป็นประจำ
วันหนึ่งก็เกิดเรื่องอุบาทว์ชาติชั่วขึ้นมากะทันหัน!
พะสะอูแบกปืนเข้าป่า แต่ก็หาได้พบกับสัตว์น้อยใหญ่ไม่ ราวกับพงไพรกลายเป็นป่าร้างงุ่นง่านรำคาญใจก็มุ่งหน้ากลับบ้านในยามบ่าย พบเข้ากับภาพบาดใจไม่นึกฝัน
ริมหนองน้ำชายดงเปล่าเปลี่ยวนั้น ร่างของหญิงชายคู่หนึ่งกำลังกอดรัดกันแน่นหนา กระเสือกกระสนจนต้นหญ้าแทบกระจุยกระจายเห็นแต่ไกลก็จำได้ว่าคือจำปากับเจ้าเข้มกำลังเล่นชู้กัน มิได้เกรงกลัวหรืออับอายผีสางเทวดา
พะสะอูโกรธเกรี้ยวเลือดขึ้นหน้า กระชากมีดเหน็บเอววิ่งเข้าใส่ หูตาลายด้วยพิษหึงร้อนฉ่า มิได้สังเกตสังกาเส้นทางให้รอบคอบตามวิสัยพรานผู้เจนไพร เอาแต่ตะบึงไปเร่งด่วนท่าเดียว!
อีกาลี! ไอ้เนรคุณ!!
เสียงร้องดังลั่น ทำให้หนุ่มสาวคู่นั้นหันขวั
จงอาง ดำเมื่อม โผล่พรวดพราดขึ้นมาแผ่พังพาน พะสะอูผงะหน้าแต่ก็ช้าเกินไป เมื่อเขี้ยวพิษฉกใส่กลางอก พรานใหญ่ขบกราม รู้แน่ว่าวันนี้ถึงคราวตาย แข็งใจเหวี่ยงมีดตัดหัวงูขาดกระเด็นลำตัวดิ้นกระเสือกกระสนทุรนทุราย พรานใหญ่ยืนโงนเงน หันขวับไปมองเมียสาวกับชายชู้อยู่ครู่เดียวด้วยความอาฆาตจองเวร ก่อนจะล้มพับลงทับจงอางร้าย ด่าวดิ้นสิ้นใจไปด้วยกัน
เจ้าเข้มรีบกลับเรือน จำปาก็ร้องห่มร้องไห้ไปบอกข่าวเพื่อนบ้านว่าผัวตนถูกงูกัดตาย เมื่อทุกคนไปถึงก็พบศพพะสะอูนอนคว่ำตะแคงหน้า นัยน์ตาลืมค้างเบิกโพลงอยู่กับจงอางหัวขาด แต่ไม่ปรากฏว่าหัวของอสรพิษว่าหาย ไปไหน ช่วยกันค้นหาเพียงไรก็ไม่พบเลย
พะสะอูลงไปนอนในหลุมแล้ว จำปาน้ำตาเหือดแห้งเมื่อเจ้าเข้มลอบเข้าไปหายามราตรี ต่อไปนี้ไม่ต้องลักลอบซ่อนเร้นใครอีกต่อไป!
แต่เสียงอะไรดังแสกสากอยู่หน้าประตู?!
วันรุ่งขึ้น ชาวบ้านโจษขานกันว่าได้ยินเสียงร้องโหยหวนจากบ้านเจ้าจำปา ดังบาดใจอยู่เป็นนานกว่าจะเงียบหาย เมื่อชักชวนกันไปดูก็เห็นภาพน่าขนพองสยองกล้าเหลือประมาณ เจ้าเข้มมานอนตายล่อนจ้อนอยู่บนพื้น มีรอยเขี้ยวงูที่ทรวงอกเหมือนพะสะอู ส่วนจำปาแขวนคอตายคาขื่อ ลำตัวยาวเหยียดร่วมสองวาของซากจงอางหัวขาด แทนเชือกที่รัดคอจนวายปราณ
เล่าขานเรื่องน่าขนหัวลุกสืบต่อกันมาช้านาน!

กดแชร์บทความ