ในสมัยก่อนคุณคิงเป็นทหาร ประจำการอยู่ที่ชายแดนจังหวัดตาก มีคุณลุงท่านนึงที่บ้านอยู่แถวๆ นั้น แกเห็นพวกของคุณคิงบ่อยๆ เข้าก็ได้มานั่งคุยด้วย แกบอกว่า แกก็เคยเป็นทหารพรานอยู่ทางภาคอีสาน แล้วแกก็ถามว่า อยู่ในป่าแบบนี้ เคยเจอผีบ้างหรือเปล่า คุณคิงก็ตอบว่า ลุงมาพูดอะไรกลางค่ำกลางคืนแบบนี้ พวกผมเข้าเวรกันอยู่ แกก็พูดขึ้นว่า มีเรื่องเล่าให้ฟัง คุณคิงและคนอื่นๆ ก็ตั้งใจฟังด้วยความสนใจ

สมัยที่แกเป็นทหารพราน เมื่อก่อนยังเป็นแค่การรับจ้าง ไม่มีสวัสดิการอะไรมากมาย แล้วแกก็ค่อนข้างจะเป็นคนที่เกเร แกมีเพื่อนอยู่คนนึงที่เป็นบัดดี้ เวลาออกตรวจพื้นที่หรือลาดตระเวนตามแนวตะเข็บชายแดนก็มักจะไปด้วยกัน ซึ่งจริงๆ ก็ไปด้วยกันหลายคน แต่จะสนิทกับเพื่อนคนนี้เป็นพิเศษ

เพื่อนคนนี้ชื่อ ลุงเทียน เวลาลาดตะเวนบางทีคุณลุงแกก็นำ บางทีลุงเทียนก็นำ แต่ส่วนมากลุงเทียนจะนำมากกว่า เวลาประจำตามจุดต่างๆ คุณลุงแกก็จะแอบเอาเหล้าเข้าไปให้ หลังๆ มาโดนหัวหน้าที่มียศสูงกว่าจับแยกกัน เพราะว่าทั้งสองคนเมาด้วยกันบ่อยเกินจนเสียงานเสียการ ไม่ยอมมาปฏิบัติหน้าที่

มีอยู่วันหนึ่งหลังจากโดนจับแยกแล้ว คุณลุงกับลุงเทียนก็ต้องเข้าเวรคนละจุด แต่ด้วยความที่คุณลุงอยากเหล้า แกก็นึกถึงลุงเทียน ว่าเวลานี้ลุงเทียนเป็นยังไงบ้าง จะอยากเหล้าเหมือนกันไหม ระหว่างที่แกกำลังคิด หูก็ได้ยินเสียงเหมือนคนวิ่งผ่านไปแถวๆ ข้างหน้า ตรงจุดที่แกเข้าเวรอยู่ แกก็หยุดนิ่งแล้วฟังเสียง สักพักก็ได้ยินเสียงมาจากด้านหน้าอีกครั้ง ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ แกรีบเปิดสปอร์ตไลท์ส่องฝ่าความมืดไปบริเวณหน้าป้อม

แกเห็นเป็นเงาคนแว้บๆ ลักษณะคล้ายลุงเทียน แกคิดว่าลุงเทียนคงจะแอบเอาเหล้ามาให้ ก็เลยตะโกนไปว่า เฮ้ย เอามาซิ รออยู่เนี่ยกำลังอยากเลย มือสั่นหมดแล้ว แต่เงานั่นก็ยังคงวิ่งผ่านหน้าป้อมไปมาด้วยความเร็ว คุณลุงแกก็คิดในใจว่า ลุงเทียนเป็นอะไร หลอกให้อยากเฉยๆ แล้วไม่เอามาให้กิน

คืนที่สองก็เห็นลักษณะเงาคนวิ่งผ่านหน้าป้อมไปมาอีกเหมือนเดิม ด้วยความที่อยากเหล้า ก็เลยตะโกนด่าไปว่า ถ้ามึงไม่เอามาให้ก็ไม่ต้องมาเล่นแบบนี้ แต่ก็มีเพียงเสียงหัวเราะเย็นๆ ดังขึ้นในความมืดแถวๆ หน้าป้อม คุณลุงเก็บความหงุดหงิดนี้ไว้ในใจ คิดว่าเพื่อนคนนี้มันยังไง จนคืนที่สามก็ยังเห็นลุงเทียนวิ่งผ่านไปมาที่หน้าป้อมในความมืดเหมือนเดิม

ที่คุณลุงแน่ใจว่าเป็นลุงเทียน เพราะตอนฉายไฟเข้าไปในความมืดหน้าป้อม แสงไฟมันไปกระทบเข้ากับร่างผู้ชายคนหนึ่งซึ่งก็คือลุงเทียน แล้วลุงเทียนก็รีบวิ่งหลบเข้าไปในป่าข้างทาง เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง คุณลุงก็เลยตะโกนออกไปว่า ถ้ามึงจะมาทำแบบนี้นะ กูขอตัดเพื่อนกับมึงว่ะไอ้เทียน! สักพักลุงเทียนก็เดินโผล่ออกมาจากในความมืด แล้ววางถุงเหล้าลงข้างๆ คุณลุงแล้วพูดว่า หยอกเล่นแค่นี้ก็ไม่ได้ ต้องโกรธ

ด้วยความที่คุณลุงอยากเหล้าจนเต็มประดา รีบคว้าถุงเหล้าขึ้นมากระดกจนหมดถุง พอเหล้าไหลลงคอก็เริ่มอารมณ์ดีขึ้นบ้าง จึงได้นั่งคุยกับลุงเทียน แต่คุณลุงจับสังเกตได้อย่างหนึ่งคือ ลุงเทียนจะพูดพึมพำเบาๆ อยู่คนเดียวทุกๆ ห้านาทีว่า ยังไม่ไปยังไม่ไป

คุณลุงจึงถามออกไปว่า มึงเป็นอะไรวะ ลุงเทียนก็ตอบว่า เออๆ ไม่มีอะไรหรอก มึงกินไปเถอะ เดี๋ยวกูกลับป้อมก่อน แล้วลุงเทียนก็หันหลังเดินกลับเข้าไปในความมืด คุณลุงก็พูดตามหลังว่า อ้าวไอ้นี่เออเดี๋ยวพรุ่งนี้ออกเวรแล้วเจอกัน แต่คุณลุงก็ยังคงสงสัยไม่หาย เพราะจุดที่ลุงเทียนเข้าเวรอยู่ มันห่างจากจุดที่คุณลุงอยู่ตั้งหลายกิโลเมตร แล้วลุงเทียนเดินเอาเหล้ามาให้ได้ยังไง แล้วคืนก่อนๆ หน้านี้มาวิ่งเล่นแถวๆ หน้าป้อมทำไม

หลังออกจากเวร คุณลุงก็เข้าไปอาบน้ำ ด้วยความที่อยากเหล้ามาก แกคิดว่าตอนนี้ลุงเทียนคงจะนั่งรอกระดกเหล้าอยู่ตรงที่ประจำแถวๆ ถังเก็บน้ำ จึงชวนเพื่อนอีกสองคนไปด้วย พอไปถึงก็เจอลุงเทียนนั่งรออยู่จริงๆ คุณลุงและเพื่อนอีกสองคนก็เข้าไปนั่งดื่มนั่งกินด้วย

ในระหว่างที่นั่งดื่มกันอยู่ คุณลุงกับเพื่อนจับสังเกตได้ว่า ลุงเทียนแกจะนั่งนิ่งไม่ขยับตัว เอามือประคองหัวไว้ตลอดเวลา ปากก็พึมพำคนเดียวว่า เบาว่ะเบาเว้ย นานๆ ทีก็จะหลุดพึมพำออกมาว่า ยังไม่ไปยังไม่ไป น้ำเสียงเน้นๆ บ้างเบาๆ บ้าง คุณลุงก็ถามออกไปว่า มึงพูดอะไรของมึงวะ ลุงเทียนก็มองคุณลุงด้วยหางตา ในขณะที่ปากก็ยังพึมพำเบาๆ ว่า ยังไม่ไปยังไม่ไป แล้วลุงเทียนก็พูดขึ้นมาว่า มึงจำที่กูเคยเล่าเรื่องนึงให้มึงฟังได้ไหมที่ว่ากูเห็นคนตอกไม้มาจากต้นไม้?

เรื่องของเรื่องคือลุงเทียนเคยเล่าให้คุณลุงฟังว่า เคยเจอคนปีนอยู่บนต้นไม้ แล้วตอกไม้กระดาน ตอกมาเรื่อยๆ วันละสองแผ่นสามแผ่น ลุงเทียนแกพูดต่อว่า แต่คนที่ตอกน่ะ กูจำได้ว่าเป็นเพื่อนทหารพรานที่ตายไปแล้ว คุณลุงก็เลยบอกว่า สงสัยมึงจะเมาจนเพี้ยน ลุงเทียนพูดต่อว่า มันตอกใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เลยนะเว้ย คุณลุงก็ถามออกไปว่า ทำไม? คราวนี้มึงเห็นอีกแล้วเหรอ

ลุงเทียนแกก็ยิ้มที่มุมปากบางๆ แล้วพูดว่า คราวนี้ไม่ได้เห็นอย่างเดียวนะเว้ย มึงรักกูไหม คุณลุงตอบว่า รักซิ เพื่อนกันไม่รักได้ไง แต่สองสามวันที่ผ่านมาเนี่ย มึงเล่นซะกูโมโหเลยนะ ลุงเทียนก็พูดแค่ว่า เออๆ ไม่มีอะไรหรอก แล้วพึมพำเบาๆ ว่า ยังไม่ไปยังไม่ไป

จากนั้นลุงเทียนก็เอามือคลำแถวๆ ใบหน้าและลำคอ พร้อมกับพึมพำว่า เบาเว้ยมันเบาเว้ย คุณลุงชักเริ่มรำคาญ ก็เลยลุกขึ้นแล้วพูดว่า มึงเป็นอะไรนักหนาวะ อย่าคุยกันเลย ขืนอยู่ต่อเดี๋ยวจะวงแตก แล้วแกก็หันหลังเดินออกไป

เพื่อนที่ตามมาอีกสองคนก็รู้สึกรำคาญลุงเทียนเหมือนกัน ก็เลยลุกขึ้นเดินตามคุณลุงไป ลุงเทียนก็พูดตามหลังว่า มึงจะไปแล้วเหรอ ถ้ามึงไป งั้นกูไปบ้างนะ คุณลุงหันมาพูดว่า มึงจะไปไหนมึงก็ไปเถอะ กูเห็นมึงพูดอยู่นานแล้ว ยังไม่ไปๆ เนี่ย คุณลุงก็หันกลับ แล้วเดินออกไป ลุงเทียนก็พูดเสียงเย็นๆ ว่า

งั้นกูไปจริงๆ แล้วนะ ไอ้พวกนั้นมันตอกกระดานมารับกูแล้ว แต่กูยังไม่ไป กูแค่รอมึง ไอ้เพื่อนยาก

คุณลุงกับเพื่อนอีกสองคนก็หันกลับมามองลุงเทียนด้วยความสงสัย แต่ก็ต้องตกใจสุดขีด เพราะภาพที่เห็นคือ เบ้าตาข้างซ้ายของลุงเทียนนั้นหายไปจนทะลุไปข้างหลัง ที่คอข้างซ้ายเป็นรอยแยก เห็นเส้นเอ็นเงาวับห้อยลงมาเป็นลิ่วๆ เลือดทะลักลงมาอาบเสื้อสีเขียวจนเห็นเป็นสีดำเข้ม

คุณลุงมารู้สึกตัวอีกทีตอนเช้า ทุกคนที่อยู่แถวๆ นั้นก็เข้ามาถามคุณลุงว่าเป็นอะไร คุณลุงตอบว่า เจอผี ไอ้เทียนมันเป็นผี! ทหารนายหนึ่งก็พูดว่า อ้าวนี่ยังไม่รู้เหรอ ไอ้เทียนมันโดนยิงตายตั้งแต่วันที่พวกเอ็งแยกกันเข้าเวรคนละจุดแล้ว

คุณลุงแกจึงนึกย้อนไปถึงเรื่องที่ลุงเทียนชอบเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ ว่าทุกครั้งที่ลุงเทียนนั่งอยู่ในหลุมบังเกอร์ตอนเข้าเวร ในช่วงที่กำลังเมาลุงเทียนมักจะเจอเพื่อนที่ตายไปแล้ว ตอกไม้กระดานอยู่บนต้นไม้ ใกล้เข้ามาหาแกเรื่อยๆ

คุณลุงก็เลยขอลาออก แต่ผู้พันบอกว่าเป็นเรื่องไร้สาระ เพราะอยู่มาหลายปีแล้ว ยังไม่เคยเจอเลย คุณลุงก็เลยจำเป็นต้องอยู่ต่อ ตกกลางคืน คุณลุงจะไม่อยู่ที่พักของตัวเอง เพราะว่าเวลาเมา คุณลุงกับลุงเทียนจะนอนในที่พักด้วยกันบ่อยๆ

จนเวลาผ่านไปประมาณสองอาทิตย์ คุณลุงก็เริ่มลืมเรื่องนี้ไป แต่มีอยู่คืนนึง แกปวดท้องหนัก จึงรีบเข้าไปในห้องน้ำ ลักษณะห้องน้ำของทหารพรานคือขุดหลุมลึกลงไป เอาไม้กระดานพาดแล้วใช้ผ้าขึงสี่ด้าน ในขณะที่กำลังนั่งทำธุระอยู่ คุณลุงได้ยินเสียงลุงเทียนพูดเบาๆ มาจากข้างหลังว่า

กูจะไปจะมาอยู่อย่างนี้แหละ

ด้วยความตกใจ คุณลุงรีบหันควับไปมอง ปรากฏว่าเห็นลุงเทียนนั่งยองๆ คอพับอยู่ข้างหลัง เลือดสีดำข้นไหลทะลักออกมาจากรูโหว่ที่ตาซ้าย ตั้งแต่วันนั้นมา คุณลุงจึงขอลาออกทันที และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด

ขอขอบคุณที่มา: พันทิปดอทคอม

ติดตามอ่านเรื่องสยองขวัญต่อได้ที่ คลังสยอง

กดแชร์บทความ