เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีที่ผ่านมา สถานที่เกิดเหตุคืออพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่ง คุณเอก ได้อาศัยอยู่ที่อพาร์ทเม้นท์แห่งนี้ เนื่องจากถูกบริษัทส่งมาทำงานที่ประเทศฮ่องกงเป็นเวลา 2 ปี
อพาร์ทเม้นท์ที่เอกอาศัยนั้นตัวตึกใหญ่พอสมควร แต่ว่าห้องพักแต่ละห้องถูกซอยออกเป็นห้องเล็ก ๆ เวลาเปิดประตูหน้าห้องออกไปจะเป็นโถงทางเดินซึ่งทอดยาวไปจนถึงลิฟต์ โดยโถงทางเดินนี้จะผ่านทุกห้องบนชั้นนั้น ช่วงที่เอกย้ายมาอยู่ที่นี่ใหม่ ๆ ทุกอย่างก็ปกติดี
วันเวลาล่วงเลยไปกว่า 2 เดือน เอกก็ถูกบริษัทเรียกตัวกลับไปที่เมืองไทยอยู่หลายสัปดาห์ แล้วก็ต้องกลับมาที่นี่ใหม่ เรื่องราวทั้งหมดก็เกิดขึ้นหลังจากที่กลับมาอยู่รอบที่ 2 นี้ล่ะครับ
วันนั้นหลังจากเอกเดินทางจากกรุงเทพมาถึงฮ่องกงเป็นเวลาช่วงบ่ายแล้ว วันนั้นเอกรู้สึกเพลียมาก ๆ พอเดินทางมาถึงที่พักก็หลับเป็นตๅยในทันที คืนนั้นเอกต้องตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ ระหว่างที่เดินกลับมาจากห้องน้ำก็ได้ยินเสียงเหมือนมีใครกำลังวิ่งอยู่ที่โถงทางเดินนอกห้อง เอกก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก คิดว่าอาจจะเป็นพวกวัยรุ่นวิ่งเล่นกันหลังจากกลับมาจากเที่ยว จึงตัดสินใจเดินกลับไปนอนต่อ
แต่ระหว่างที่กำลังจะเคลิ้มยังไม่หลับดีนั้น เอกก็ยังคงได้ยินเสียงวิ่งบนโถงทางเดินอยู่ตลอดเวลา วิ่งแบบกลับไปกลับมา พอนอนฟังนาน ๆ เข้าก็เริ่มชักจะหงุดหงิด แต่เนื่องจากความเพลียที่มีมากกว่าจึงผล็อยหลับไป
ตื่นมาตอนเช้า วันนั้นเป็นวันหยุด เอกก็เลยเดินจากที่พักของตัวเองออกไปหาซื้อของเข้าห้อง หลังจากกลับเข้ามาก็เป็นเวลาทุ่มเศษ ๆ เอกเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติในอพาร์ทเม้นท์ชั้นที่เขาอาศัยอยู่ นั่นคือมันเงียบ เงียบมากกว่าทุกครั้ง หรืออย่างน้อยก็เงียบมากกว่าตอนที่เอกจะกลับไปเมืองไทยแล้วกลับมาใหม่ เอกเริ่มสังเกตได้ว่าชั้นที่เขาพักอาศัยอยู่นั้นหลาย ๆ ห้องไม่ได้เปิดไฟ ก็เริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก
หลังจากเก็บของในห้องเสร็จก็เลยเดินลงมาชั้นล่าง เพื่อมองหา รปภ. คนที่รู้จักมักคุ้นกันดี เพื่อจะสอบถามว่าคนเก่า ๆ ที่อาศัยอยู่ในชั้นเดียวกันเขาหายไปไหนกันหมด แต่ก็ไม่เจอ รปภ. คนนั้น คนที่เจอเป็น รปภ. คนใหม่ เอกเลยลองถามดู ก็ได้รับคำตอบอย่างเดียวคือเขาไม่รู้เรื่อง เอกจึงพยายามไม่ใส่ใจและเข้านอน เพราะวันรุ่งขึ้นจะต้องไปทำงานแต่เช้า
คืนนั้นระหว่างที่เอกกำลังหลับอยู่ก็ได้ยินเสียงเดิม เสียงเหมือนมีใครสักคนกำลังวิ่งอยู่บนโถงทางเดินหน้าห้อง เป็นเสียงแบบคืนแรกที่เอกได้ยินเลย วิ่งกลับไปกลับมา
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
เอกลองมองไปที่นาฬิกาเวลาขณะนั้นประมาณตี 1 เศษ ๆ เสียงคนที่วิ่งไปมานั้นก็ยังคงดังอยู่ วิ่งกลับไปกลับมา เหมือนกับว่าวิ่งไปจนสุดตึกฝั่งหนึ่งแล้ววิ่งกลับมาสู่ตึกอีกฝั่งหนึ่ง
ด้วยความสงสัยตั้งแต่เมื่อคืน เอกจึงลองนอนฟังดูดี ๆ เสียงนั้นวิ่งกลับไปกลับมาจริง ๆ เอกจึงตัดสินใจเดินไปที่ประตูแล้วเอาตาไปแนบกับช่องตาแมวเพื่อส่องดู ระหว่างที่มองดูอยู่นั้นเสียง 2 ฝ่าเท้าที่วิ่งอยู่มันก็ดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ แต่จังหวะที่ต้นเสียงกำลังจะผ่านตาแมวที่เอกส่องดูอยู่นั้น เสียงวิ่งเข้ามาใกล้ เข้ามาใกล้ จนกระทั่งผ่านไป แต่สิ่งที่เอกมองเห็นกลับกลายเป็นความว่างเปล่าเท่านั้น
ครั้งนี้เอกเริ่มรู้สึกแล้วว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเหตุการณ์ที่ผิดปกติแน่นอน เพราะว่าเสียงวิ่งที่กำลังห่างห้องเอกออกไปนั้นไม่มีตัวตน เอกจึงตัดสินใจว่าถ้าเสียงนั้นวิ่งกลับมาอีก เขาจะเปิดประตูออกไปดู
ในระหว่างที่เอกยืนรออยู่ที่ประตู เพื่อจะฟังว่าเสียงที่วิ่งไปจนสุดตึกนั้นจะวิ่งกลับมาหรือไม่ และแล้วเสียงนั้นก็วกกลับมาจริง ๆ เพียงแต่ว่ามันอยู่ห่างจากห้องของเอกพอสมควร เอกจึงตัดสินใจค่อย ๆ แง้มประตูออกไปดู โดยหันไปทางซ้ายซึ่งเป็นทางที่ต้นเสียงจะวิ่งกลับมาพอดี
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
เอกมองฝ่าความมืดไปที่ต้นเสียงที่กำลังดังใกล้เข้ามา เขาเริ่มเห็นเป็นเงาลาง ๆ เป็นเงาของผู้ชายคนหนึ่งกำลังวิ่งใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ
เมื่อถึงระยะที่ใกล้พอที่เอกจะมองเห็นได้ เอกถึงกับช็อค ขาแข็ง พูดไม่ออก เพราะร่างที่กำลังวิ่งเข้ามาใกล้ห้องของเอกนั้น ลักษณะเป็นผู้ชายชาวจีน วิ่งในลักษณะมือซ้ายแกว่งไปมาตามแรงที่วิ่ง แต่มือขวาชูอยู่เหนือศีรษะเหมือนถืออะไรอยู่สักอย่าง
และพอใกล้เข้ามาระยะไม่ถึงสัก 10 เมตร เอกก็ได้เห็นภาพนั้นอย่างถนัดตา สิ่งที่ชายคนนั้นกำลังถืออยู่มันคือเชือกที่รัดคอตัวเองอยู่ ลักษณะชายคนนั้นเหมือนกับคนที่ตๅยมาหลายวันแล้ว ลิ้นจุกปาก ตาถลนออกมา ชายคนนั้นสวมกางเกงชั้นในแค่ตัวเดียว มีเชือกพันอยู่ที่คอ โดยใช้มือขวาจับเชือกแล้วชูขึ้น จากนั้นก็วิ่งผ่านหน้าเอกไป
เอกค่อย ๆ งับประตูลงอย่างแผ่วเบาที่สุดทั้ง ๆ ที่มือสั่น เหงือกาฬไหลท่วม ขนลุก ร้อน ๆ หนาว ๆ เหมือนจะเป็นไข้ ตอนนี้เอกเข้าใจแล้วว่า ทำไมคนที่อาศัยอยู่ชั้นเดียวกันกับเขาถึงหายไปจนเกือบหมด
คืนนั้นเอกล็อกประตูอย่างแน่นหนา แล้วนั่ง ๆ นอน ๆ ทนฟังเสียงอุบๅทว์นั่นที่วิ่งกลับไปกลับมาอยู่ตรงโถงทางเดินทั้งคืน
พอฟ้าเริ่มสางเอกก็รีบเปิดประตูห้อง แล้ววิ่งลงไปถามความจริงกับคนด้านล่าง และเอกก็ได้รับคำตอบว่า ช่วงที่เอกกลับไปทำงานที่กรุงเทพได้ไม่กี่วัน บนชั้นนั้นก็มีชายคนหนึ่งผูกคอตๅยอยู่ภายในห้อง เนื่องจากมีปากเสียงกับภรรยาแล้วภรรยาก็พาลูกหนีออกไป ชายคนนั้นจึงคิดสั้นฆ่ๅตัวตๅย กว่าคนจะมาพบศwก็จนกลิ่นตลบอบอวลไปทั่วทั้งชั้นแล้ว
เมื่อได้รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น เอกก็ทำเรื่องขอย้ายออกจากอพาร์ทเม้นท์แห่งนั้นในวันนั้นเลย และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด
ถอดความจากเดอะช็อคสตอรี่ เรื่อง เจอกันทั้งชั้น

กดแชร์บทความ