เป็นเหตุการณ์ที่คุณโอไปประสบพบเจอมา แล้วนำมาเล่าให้คุณหมีฟังอีกทอดหนึ่ง มีใจความว่า
เรื่องมันก็ผ่านมานานพอสมควรแล้วล่ะ ผมทำงานเกี่ยวกับสายข่าวอาชญากรรม ช่วงนั้นผมจำได้ดี เพราะมันเป็นช่วงที่ประเทศของเราเพิ่งจะประสบกับเหตุการณ์สึนามิ กว่าผมจะเคลียร์เรื่องเอกสารเสร็จและเตรียมลงพื้นที่ก็ปาเข้าไปกลางเดือนมกราคม ผมมีแพลนว่าต้องลงพื้นที่หกจังหวัดด้วยกัน เพื่อจะต้องเขียนสกู๊ปลงในคอลัมน์
ปกติแล้วผมทำข่าวเกี่ยวกับอาชญากรรม พบเจอกับเหตุการณ์น่าสยดสยองมาก็เยอะพอสมควร แต่เมื่อผมลงไปถึงพื้นที่ ๆ เกิดเหตุ ตัวผมเองถึงกับต้องเบือนหน้าหนีภาพที่อยู่ตรงหน้า
ขอโทษนะครับ ศwเนี่ยเกลื่อนกลาดไปทั่วพื้นที่ ไม่ว่าจะมองไปยังจุดไหนมุมไหนเดินไปทางไหน ทุกที่จะต้องมีศwอยู่อย่างน้อย ๆ เลยหนึ่งถึงสองศw ภาพที่ผมเห็นทำให้ผมรู้สึกจิตตกและหดหู่ใจเป็นอย่างมาก
ตัวผมเองทำงานคู่กับคนดังอยู่คนนึงที่ทำหน้าที่ชันสูตรพลิกศw ผมมองว่าถึงผมจะประจำการอยู่ที่นี่ ก็คงช่วยอะไรใครไม่ได้มากนัก เพราะเป้าหมายหลักที่ผมต้องเขียนลงสกู๊ปนั้นมีอยู่แค่ว่า สึนามิมันเข้ามาตอนไหน และทำไมผู้คนถึงไม่ทันรู้ตัว
ผมเลยต้องเดินทางไปยังอีกจังหวัดนึง และขออนุญาตไม่เอ่ยถึงชื่อจังหวัด เพราะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศไทย จังหวัดนี้มีหมู่เกาะเล็ก ๆ อยู่หลายเกาะด้วยกัน ผมเลยต้องเดินทางไปยังเกาะนั้นทีนี้ที
บางครั้งในตอนที่ผมนั่งเรือเดินทางข้ามเกาะ ผมยังเห็นศwลอยอยู่เป็นจุด ๆ ที่ร้ายกว่านั้นคือบางศwกลับลอยตามเรือที่ผมกำลังนั่งโดยสารอยู่ ผมมองด้วยใจอันหวั่น ๆ แล้วหันไปมองหน้าคนบังคับเรือ แต่เหมือนว่าเค้าจะไม่ได้ให้ความสนใจเท่าใดนัก ผมเลยต้องนั่งเงียบ ๆ โดยไม่ปริปากพูดอะไร
ช่วงเย็นผมได้เข้าไปพักยังบังกะโลแห่งหนึ่งภายในเกาะ เกาะแห่งนี้ก็ไม่พ้นโดนสึนามิเช่นกัน เพราะงั้นโรงแรมดี ๆ ที่มีสภาพปกติจึงเหลือน้อยมาก ผมจึงได้ถามกับทีมงานของผมที่ประจำอยู่ที่นี่หลายวันแล้วว่าพอจะมีที่พักบ้างมั้ย
ทีมงานตอบผมว่า มี แต่พี่ต้องเลือกห้องดี ๆ นะ ถ้าห้องไหนมีคราบเหลืองเกาะตามฝาห้องก็อย่าไปนอน ผมถามกลับด้วยความแปลกใจ ก็ได้รับคำตอบว่า ตอนที่สึนามิมาใหม่ ๆ เนี่ย แขกที่มาพักส่วนมากจะหนีไม่ทัน ตายกันในห้องก็เยอะ คราบเหลือง ๆ ที่เห็นก็คือน้ำเหลืองที่ออกมาจากศw กว่าจะเปิดประตูเอาศwออกมาได้ก็ต้องรอให้น้ำลดเสียก่อน
ผมฟังอยู่นานพอนึกภาพตามก็ชวนให้ขนหัวลุกดีเหมือนกัน แม้ว่าตัวผมเองจะเป็นคนไม่กลัวผีก็ตาม แต่นี่ไม่ได้เรียกว่าผี นี่เรียกว่า คนตาย
ผมเดินเข้าไปยังบังกะโลแห่งหนึ่งตามที่ทีมงานแนะนำ และทำตามที่ทีมงานบอก นั่นคือไล่เช็คดูคราบต่าง ๆ ตามฝาห้อง แต่เชื่อมั้ยครับ แทบจะทุกห้องทุกหลังมีคราบที่ว่านี้หมดเลย ผมเหนื่อยที่จะเดินหาต่อเลยจิ้มเอาสักที่หนึ่งแล้วเข้าไปพัก มันเป็นบังกะโลชั้นเดียวขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่
ภายในห้องมีเตียงหกฟุตหนึ่งหลัง ชุดโต๊ะรับแขกเล็ก ๆ ตู้เสื้อผ้ากับโต๊ะเครื่องแป้ง ผมเดินสำรวจไปรอบ ๆ ห้อง พบว่าห้องนี้ก็ยังคงมีคราบเหลืองเกาะติดอยู่กับฝาห้อง แต่ผมก็ไม่ได้มีทางเลือกมากนะ ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่าเป็นคนกลัวผีซะที่ไหนกัน
ช่วงเวลาประมาณสามทุ่มเศษ ๆ ผมกำลังนั่งทำงานอยู่บนโต๊ะ หูของผมได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง ครืด..ครืด..ครืด มันดังมาจากบนฝ้า ผมเงยหน้าขึ้นไปมองตามเสียง ก็เห็นเป็นฝ้าเพดานเก่า ๆ สีขาวอมเหลือง
ครืด..ครืด..ครืด เสียงมันยังดังไม่หยุด อยู่ด้านบนฝ้าใต้หลังคา จากมุมซ้ายของห้องค่อย ๆ ลากไปทางขวา วนไปวนมาอยู่แบบนั้น หรือจะเป็นหนูเหรอ ผมลุกขึ้นเดินออกไปนอกบังกะโลแล้วมองขึ้นไปบนหลังคา แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติอะไร ผมมองดูอยู่พักใหญ่จนแน่ใจแล้วจึงกลับเข้าห้อง
ผมตั้งใจฟังอยู่ชั่วครู่จนไม่ได้ยินเสียงอะไรมารบกวนอีก จึงเดินไปปิดโน๊ตบุ๊คเตรียมจะเข้านอน ระหว่างที่ผมกำลังปิดเจ้าโน๊ตบุ๊คอยู่ โครมมมมมม! ผมสะดุ้งสุดตัวจนหัวใจแทบวายรีบหันไปมองทางต้นเสียงทันที
ภาพที่เห็นทำเอาผมช็อกตาค้างขาตายสนิท ศwขึ้นอึด ใช่แล้ว ผมกำลังจะบอกว่ามีศwทะลุลงมาจากฝ้าของบังกะโล ตกลงมากะแทกกับขอบเตียงแล้วกลิ้งมาทางผม
ผมผงะหงายหลังทันทีเพราะความตกใจสุดขีด ร้องโว้ยวายลั่นบังกะโล ชั่ววินาทีนั้นผมพอจะมองศwได้ครู่หนึ่ง ลักษณะน่าจะเป็นชาวต่างชาติมีอายุ ลำตัวซีดขาวขึ้นอึดลื้นจุกปากมือหงิกเกร็ง ส่งกลิ่นเหม็ นเน่ าอบอวลไปทั่วห้อง
ผมอยู่ต่อไม่ได้แล้ว ผมต้องไปแล้ว เมื่อผมคิดได้เช่นนั้นจึงรีบเผ่นออกจากที่นั่นทันทีด้วยใจอันระทึกและหวาดผวา อย่างที่ผมบอกไว้ตั้งแต่แรก ว่าผมไม่ได้กลัวผี แต่สิ่งที่ผมเห็นอยู่นั่นคือ คนตาย
ผมวิ่งหน้าตาตื่นไปที่บังกะโลหลังแรกเพื่อที่จะไปหาเจ้าของ แต่เหมือนกับว่าผมโดนแกล้งเพราะผมพยายามเคาะเรียกเท่าไหร่ก็ไม่มีใครตอบ ไฟภายในห้องก็ปิดจนมืดสนิท
ผมจึงรีบต่อสายหาทีมงานของผมทันที เพราะผมไม่อยากอยู่คนเดียว เฮ้ยกูเจอศwว่ะ ศwล่วงลงมา พวกมาหากูหน่อยเร็ว ๆ เลย ผมพูดด้วยเสียงอันสั่นเครือ และผมยอมรับว่าตอนนั้นผมหวาดวิตกอย่างมาก
เมื่อทีมงานมาถึง ผมจึงเดินนำไปยังบังกะโลที่เกิดเหตุ กูตกใจโคต รเลย เป็นศwของฝรั่งว่ะ เห็นชัด ๆ เลย ผมพยายามพูดกับทีมงานเพื่อช่วยระบายความหวาดกลัวออกจากใจ
ครู่หนึ่งผมก็มองเห็นบังกะโลหลังที่เกิดเหตุอยู่ตรงหน้า ภาพศ พมันยังจำจนติดตาตรึงใจ ผมเคย ๆ ชะโงกหน้าเข้าไปดูด้านในอย่างช้า ๆ เฮ้ย!! ผมอุทานออกมาดังลั่น ความรู้สึกสับสนมึนงงรุมเร้าผมไปทั้งตัว ไม่มีศw ฝ้าเพดานยังคงปกติเหมือนเดิม คล้ายกับว่าไม่เคยเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นทั้งนั้น
นี่มันเรื่องบ้าอะไร ผมกำลังเจอกับอะไรอยู่กันแน่ ผมค่อย ๆ เดินเข้าไปสำรวจในห้อง ของทุกอย่างมันยังคงปกติเหมือนเดิม ผมรู้สึกว่าขาของผมมันไร้เรี่ยวแรงจนต้องทรุดตัวลงกับพื้น รู้สึกปวดจี๊ดขึ้นที่ขมับอย่างรุนแรง
ลูกน้องมันเดินเข้ามาจับบ่าแล้วพูดกับผมว่า พี่โอ ไหวนะพี่ ผมพยายามรวบรวมสติที่เหลืออยู่ สิ่งแรกที่ผมคิดถึงคือ วัด ผมต้องเข้าวัดแล้ว
ลูกน้องผมคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า พี่ไม่ต้องคิดมากนะ ช่วงที่ผมมาใหม่ ๆ เนี่ย ผมก็ต้องนอนในเต็นท์กัน เพราะที่พักเกือบจะทุกที่เละเทะไปหมด ผมหมายถึงว่ายังไม่ได้กู้ศwออกมาน่ะนะ วันดีคืนดี ผมจะได้ยินเสียงขอความช่วยเหลือจากฝรั่ง พอผมเปิดเต็นท์ออกไปดู ก็เห็นเป็นฝรั่งยืนกวักมืออยู่ในทะเล แต่พอพวกผมรีบวิ่งเข้าไปหา ปรากฏว่าฝรั่งที่เห็นกลับเดินหายลงไปในน้ำเอาดื้อ ๆ
ตัวผมเองไม่สามารถอธิบายเหตุการณ์ที่ผมพบเจอมาให้ทุกคนฟังอย่างละเอียดได้ แต่ทุกวันนี้ ภาพที่ผมเห็น ภาพของฝรั่งคนนั้น มันยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำของผมเสมอมา คอยหลอกหลอนในความฝันอยู่หลายหน ผมยังขอยืนยันเช่นเดิมว่าผมไม่ได้กลัวผี แต่ผมยอมรับว่าผมกลัว คนตาย และนี่ก็คือเรื่องราวทั้งหมด
ขอขอบคุณที่มา: แฟนเพจ คนอ่านผี